Franziskanerkirche - Franciscan Church

Kościół franciszkański z jego smukłą wieżą jest nieodłącznym elementem krajobrazu w Salzburgu. Budowlę stanowią dwie części: pierwotnie romańska bazylika z nawą oraz przylegający do niej delikatny, późnogotycki chór z gwiaździstym sklepieniem.

Wyraziste przeciwieństwa

Historia kościoła franciszkańskiego sięga - jak katedra w Salzburgu - początków chrześcijańskiego Salzburga. Oba domy modlitwy są ukształtowane przez silne przeciwieństwa: z jednej strony katedra, dominujący barokowy kościół biskupi, z drugiej zaś kościół franciszkański, smukły gotycki kościół obywatelski. Katedra, budowla religijnej reprezentacji, kościół franciszkański to miejsce cichej kontemplacji.

Historia budowy

Kościół franciszkański jest prawdopodobnie starszy od katedry. Jego budowę przypisuje się św. Wergiliuszowi, a jak niemal wszystkie świątynie w Salzburgu, również on był nawiedzany przez pożary. Przy jego odbudowie na przełomie XII wieku mieszkańcy Salzburga postawili sobie znak, który na początku XV wieku został jeszcze wzmocniony. Pewne siebie mieszczaństwo mogło sobie pozwolić na odnowienie kościoła. Cudownym dziełem budowlanym jest wspaniały chór, który tworzy efektowne przeciwieństwo światła i ciemności, czyniąc kościół franciszkański tak wyjątkowym.

Skarby we wnętrzu

Wysoki ołtarz zaprojektowany przez Fischera von Erlacha w latach 1709/1710 zawiera Madonnę z Dzieciątkiem autorstwa Michaela Pachera. Na przestrzeni lat kolejni arcybiskupi wprowadzali zmiany budowlane w kościele franciszkańskim, tak jak Wolf Dietrich stworzył połączenie z rezydencją. Wnętrze kościoła zdobi dziewięć kaplic, cztery z nich są arcybiskupie.

Doświadczenie kościoła: Dłoń azylu

Kościół franciszkański łączy nie tylko style od romaniki do współczesności, ale ma również imponujące detale. Na przykład, duża dzwon Maria „Drugoplanowy” jest obecna podczas letnich przedstawień „Człowieka” na placu przed katedrą. A w prawym dolnym rogu portalu wejściowego znajduje się tzw. dłoń azylu. Kto ją dotknął, mógł wejść do kościoła, bez względu na to, czy był winny, czy nie.