Großes Festspielhaus | © Luigi Caputo
O Festiwalu Salzburskim
Wielki festiwal i wielkie nazwiska. Z historią Festiwalu Salzburskiego związanych jest wiele osobistości świata kultury, wśród których wyróżniają się: Max Reinhardt, Hugo von Hofmannsthal i Herbert von Karajan.
Początki
Pomysł powołania do życia festiwalu muzycznego w Salzburgu, jako kontynuacji wielowiekowej tradycji kulturalnej miasta, zrodził się już pod koniec I wojny światowej. Realizowali go znani artyści, między innymi reżyser Max Reinhardt, poeta i dramaturg Hugo von Hofmannsthal oraz kompozytor Ryszard Strauss. Godzina narodzin festiwalu wybiła 22 sierpnia 1920 roku, wraz z wystawieniem na placu przed katedrą sztuki „Jedermann“. W kolejnych sezonach program festiwalowy wzbogaciły koncerty i opery.
Jeden z najbardziej prestiżowych festiwali na świecie
Dzisiaj Festiwal Salzburski zalicza się najznakomitszych festiwali muzycznych na świecie, choć w swojej historii przeżywał także niepewne chwile. W czasie II wojny światowej przyszłość imprezy stanęła nawet poważnie pod znakiem zapytania. Fakt, że w latach powojennych szybko powrócił do dawnej świetności i jest obecnie kilkutygodniową imprezą o międzynarodowej renomie, zawdzięcza zaangażowaniu znamienitych dyrektorów artystycznych.
Ojcowie Festiwalu
Największe piętno wywarł na Festiwalu Salzburskim jeden z największych dyrygentów XX wieku, Herbert von Karajan. Od momentu powołania na stanowisko kierownika artystycznego do śmierci w 1989 roku kształtował on wizerunek festiwalu jak nikt inny. Nadał mu rangę imprezy międzynarodowej, był inicjatorem budowy Wielkiego Domu Festiwalowego i założył Festiwal Wielkanocny. Jego następcy, wśród których wyróżnili się Gerard Mortier, Peter Ruzicka i Alexander Pereira, przejęli po Karajanie wielkie imperium artystyczne, które okazywało się czasem trudnym dziedzictwem.
Tradycja w zderzeniu z moderną
Festiwal Salzburski, mimo długiej tradycji, działa z duchem czasu. Respektując swoją spuściznę artystyczną, sięga po nowe idee i stale powiększa repertuar o nowe elementy. Ważny swój filar, jakim jest muzyka Mozarta i Straussa, wzbogaca o dzieła kompozytorów współczesnych, przez co otwiera się na nowe warstwy publiczności. Mówiąc zwięźle, rozwija się w kierunku imprezy artystycznej „dla każdego“!
